بهترین قرص برای سرگیجه

برای سرگیجه چه قرصی بخورم؟

در زمینه درمان سرگیجه، راهکارهای متفاوتی وجود دارد. بسته به نوع سرگیجه‏ای که شما تجربه می‏کنید و علت ایجاد آن، راه‏هایی چون درمان دارویی، جراحی‏ها، درمان توانبخشی تعادل و… وجود دارد.

علّت ایجاد سرگیجه می‏تواند عوامل و بیماری‏های مختلفی باشد. سرگیجه در اثر بیماری‏های گوش داخلی، کاهش فشارخون و یا قند خون و مشکلات خونی و هورمونی (که بیش‏تر به شکل گیجی و منگی خود را نشان می‏دهد) و یا گاهی در اثر مشکلات جدی‏تری مثل تومورها و یا بیماری‏ها و ضایعات مغز و اعصاب رخ می‏دهد. بنابرین طیف وسیعی از مشکلات خوش‏خیم تا بدخیم می‏تواند منجر به سرگیجه شود.

درمان دارویی سرگیجه، شامل تجویز داروهایی چون بتاهیستین، بتاسرک، سیناریزین و… هستند که در برخی موارد برای کاهش علائم اولیه بیمار تجویز می‏شوند امّا در غالب موارد، راهکار اصلی درمان نیستتند و باید به دنبال علّت ایجاد سرگیجه بود.

مصرف خودسرانه یا مداوم این داروها بدون تجویز پزشک، منجر به عوارض جانبی شده و ممکن شناسایی علّت سرگیجه را که گاهی می‏تواند عوامل بدخیم باشد، به تعویق بیاندازد. بنابرین، مصرف از خودسرانه این داروها، اکیدا خودداری کنید.

برای جستجوی دقیق علّت سرگیجه، می‏توان به متخصص گوش و حلق و بینی و متخصص مغزو اعصاب مراجعه کرد و این تخصص ها معمولا تست‏های سرگیجه چون VNG (ویدئونیستاگموگرافی) و EcoG ( الکتروکوکلئوگرافی)، مانورهای تشخیصی و تصویربرداری‏ها را برای تشخیص علّت سرگیجه توصیه می‏کنند.

قرص بتاسرک (اکتوسرک) برای سرگیجه

قرص بتا هیستین پرکاربردترین برای سرگیجه

قرص سیناریزین برای سرگیجه

داروهای ضدسرگیجه‏ای چون بتاسرک و اکتوسرک و یا بتاهیستین با نام کامل  Betahistine dihydrochloride در مراحل اولیه تشخیص و درمان برای کاهش علائم بیمار و بهبود حال عمومی وی خصوصا در سرگیجه‏های ناشی از گوش تجویز می‏گردد. داروی بتاهیستین، در درمان مشکلات و بیماری‏های گوش داخلی از قبیل منییر، سرگیجه خوش‏خیم وضعیتی، لابیرنتیت، نوریت و … تجویز می‏شود.

گاهی داروهایی چون سیناریزین که از دسته آنتی هیستامین‏ها هستند برای کاهش ماشین‏زدگی (بیماری حرکت) و یا تحمل سرگیجه و حرکات ماشین در افراد دچار سرگیجه توصیه می‏شود.

گاهی مصرف مداوم این داروها فقط سرپوشی بر وضعیت فرد می‏گذارد و احتمال درمان وی را از بین می‏برد. این دارو به صورت قرص عرضه می شود و فقط با نسخه در دسترس است.

مکانیسم اثر داروی بتاهیستین

این دارو از طریق اثرگذاری بر گیرنده‏های هیستامینی، باعث کاهش علائم سرگیجه (و حتی گاهی وزوز، بیش‏شنوایی (هایپراکیوزیس) می‏شود).

بتاهیستین برای اولین بار در دهه 1970 توسط FDA تأیید شد.

فعالیت گیرنده ‏های (رسپتورهای) H1

بتاهیستین به چند روش عمل می‏کند. بتاهیستین، در سلول های گوش داخلی، با اتصال به گیرنده‌های هیستامینی H1 آن سلول‏ها باعث پاسخ و واکنش آن گیرنده‏ها می‌شود و نهایتا باعث گشادشدن عروق و افزایش نفوذپذیری آن‏ها و کاهش فشار؛ مایع گوش‏داخلی که غالبا در بیماری منییرافزایش یافته، می شود و حتی می تواند به کاهش شنوایی ناشی از بیماری منییر کمک کند. این دارو همچنین باعثِ افزایش جریان خون دهلیزی و کاهش علائم سرگیجه می‏شود.

فعالیت گیرنده‏های (رسپتورهای)  H3

علاوه بر اثر آگونیستی این دارو برگیرنده‏های H1، بر گیرنده های H3، اثر آنتاگونیستی دارد و مانع ازپاسخ و واکنش از سوی سلول می‌شود و نهایتا هیستامین را از سیناپس‏های عصبی سلول پس سیناپسی افزایش می دهد.

آنتاگونیست بودن این دارو در گیرنده H3 سطوح نوروترنسمیترها را خصوصا سروتونین را در ساقه مغز افزایش می‏دهد و منجر به مهار هسته‎‏های دهلیزی و کاهش سرگیجه می‏شود.

عوارض جانبی بتا هیستین

عوارض جانبی بتا سرک

مکانیسم اثر این دارو ممکن است چند هفته طول بکشد و سپس شما متوجه کاهش علائم خود شوید اما عوارض جانبی این دارو؛ تهوع، سردرد، سوهاضمه، رفلاکس، درد معده و در موارد بسیار نادرتری شوک آنافیلاکسی (واکنش آلرژیک جدی) شود.

در صورت بروز هرگونه عوارض معمول‏تر، با پزشک خود مشورت کنید و در صورت بروز واکنش آلرژیک جدی، فورا به اورژانس مراجعه نمایید.