بیماری منییر (هیدروپس آندولنفاتیک)
بیماری منییر (هیدروپس آندولنفاتیک) Ménière disease بیماری منییر چیست؟ یک اختلال گوش داخلی است که در سال 1861 توسط پروفسور منییر به عنوان یک سندرم با علائم کمشنوایی، وزوز گوش و سرگیجه معرفی شد. اگر منییر، علت سیستمیک یا موضعی داشته باشد به آن سندرم منییر میگویند و اگر نداشته باشد به آن بیماری منییر گفته میشود. علایم بیماری منییر چیست؟ *سرگیجه اصلی ترین نشانه بیماری منییر است. همه بیماران سایر علایم از قبیل وزوز و کم شنوایی را ندارند و به این گروه از بیماران، هیدروپس آندولنفاتیک هم گفته میشود. در بیماران دارای منییر، سرگیجه از نوع حقیقی است …
بیماری منییر (هیدروپس آندولنفاتیک) Ménière disease
بیماری منییر چیست؟
یک اختلال گوش داخلی است که در سال 1861 توسط پروفسور منییر به عنوان یک سندرم با علائم کمشنوایی، وزوز گوش و سرگیجه معرفی شد. اگر منییر، علت سیستمیک یا موضعی داشته باشد به آن سندرم منییر میگویند و اگر نداشته باشد به آن بیماری منییر گفته میشود.
علایم بیماری منییر چیست؟
*سرگیجه اصلی ترین نشانه بیماری منییر است. همه بیماران سایر علایم از قبیل وزوز و کم شنوایی را ندارند و به این گروه از بیماران، هیدروپس آندولنفاتیک هم گفته میشود.
در بیماران دارای منییر، سرگیجه از نوع حقیقی است و حین حملههای سرگیجهای، معمولا تهوع، استفراغ، تعریق و اسهال دیده میشود (حملات سرگیجه حدودا 20 دقیقه طول میکشند و گاهی 6 تا 11 بار در سال اتفاق میافتند). کاهش شنوایی این بیماران از نوع حسی عصبی است که بیشتر در فرکانسهای پایین دیده میشود. وزوز گوش آنها معمولا صدای بمی دارد و گاهی هم تغییر میکند.
چطور میتوان بیماری منییر را تشخیص داد؟
روشهای تشخیص منیر شامل معاینه اولیه توسط متخصص گوش و حلق و بینی و ادیولوژیست است که بتوان بررسی پزشکی و شرح حال مناسب انجام شود و سپس آزمایش های مختلفی از قبیل تست های زیر میتواند کمک کننده باشد:
ادیومتری (آزمایش شنوایی )، آزمون الکتروکوکلئوگرافی[1]، آزمون ویدئونیستاگموگرافی[2]، آزمون پاسخهای برانگیخته میوژنیک[3]، آزمون فیستول[4]، مانور هالپایک[5]، رادیولوژی و ام آر آی[6] مغزی
علت بیماری منییر چیست؟
علت این بیماری تقریبا ناشناخته است ولی به طور کلّی در این بیماری افزایش فشار غیرطبیعی مایع گوش داخلی( اندولنف) را شاهد هستیم .
این بیماری معمولا به شکل یکطرفه است و در 15 درصد موارد دو گوش را درگیر میکند.
در بیماری منییر علامت متاثر شدن بخش تعادلی گوش، سرگیجه و علامت متاثر شدن بخش حلزونی، وزوز، کم شنوایی و حس پریِ گوش است.
همانطور که گفته شد علت اصلی مشخص نیست به عقیده برخی، زمینه ژنتیکی عامل است، یا در اثر تولید زیاد مایع گوش داخلی و یا کاهش جذب مایع گوش داخلی است، پس درمانی که توصیه می شود هم باید با توجه به شرایط هر بیمار تنظیم شود.
درمان بیماری منییر چگونه است؟
طیف درمان های متفاوت در بیماری منییر:
1)درمان های دارویی مثل آرام بخشها،دیورتیکها،کورتونها،متسع کنندههای عروقی
2)کاهش مصرف نمک، ادویهها و مواد انرژیزا و خواب و غذای کافی
3)جراحیهایی برای فیستولهای دائمی بین اسکالا وستیبولی و اسکالا مدیا، قرار دادن تیوب برای تخلیه بیشتر مایعات در ساک آندولنفاتیک،…
4)تزریق آمینوگلیکوزیدها در گوش برای تخریب وستیبول و کاهش علائم تعادلی
5) توانبخشی وستیبولار
[1] Electrocochleography (ECoG)
[2] Videonystagmography (VNG)
[3] Vestibular evoked myogenic potential (VEMP)
[4] Fistula test
[5] Dix-Hallpike maneuver
[6] Magnetic resonance imaging (MRI)